Karşı komşu. İylikseverAdam derdik biz ona. Görüyor büyük oğlumu. Akşamüstü. Penceresinden sokağa bakarken.
- N'aber komşu? Nasılsın?
- Eh!

- Eh, ya! Gitti gelmez! Uçtu konmaz! Allah rahmet eylesin! Durur bakardı, öyle senin gibi. Şu penceresinden. Gelen geçen insanlara...
- Ya! Evet, gitti gelmez...
- Hani? Var mı bir soran... Gelip de kapısını çalan? Heyt, heyt! Şu penceresinden, meraklı bir kuş gibi bakar bakar dururdu.
- Sıra bende. Ha?
- Senin sıran çoktan geçti!
- Nasıl yani? Ölü müyüm ki şimdi ben?
- Çoktan... Söyle var mı kapını çalan... Bir arayıp soran?
...
"Sıkılma oğlum!" dedim, anlatınca bunu oğlum gelip de yanıma. Öyle ya, hasta masta olur sonra, adam! Sağa ehemmiyet vermeyen, hastaya niye versin?
0 yorum:
Yorum Gönder